-
1 concitator
concitātŏr, ōris, m. celui qui excite, qui ameute, moteur, instigateur, agitateur.* * *concitātŏr, ōris, m. celui qui excite, qui ameute, moteur, instigateur, agitateur.* * *Concitator, pen. prod. Verbale. Caesar. Corbeus author belli, concitator multitudinis. Esmouveur, Qui esmeut, Concitateur.\Concitator et stimulator seditionis. Cic. Incitateur. -
2 concitator
concĭtātor, ōris, m. [id.], one who excites or rouses, a mover, exciter (rare):belli,
Hirt. B. G. 8, 38; Tac. H. 3, 2:turbae ac tumultūs,
Liv. 25, 4, 10:concitator et instimulator seditionis,
Cic. Dom. 5, 11:tabernariorum,
id. ib. § 13; absol.:multitudo concitata ipsum concitatorem antecessit,
Sen. Ira, 3, 2, 4. -
3 concitator
-
4 concitator
concitātor, ōris, m. (concito), I) der Aufreger, Aufwiegler, tabernariorum, Cic. de domo 13: absol., Sen. de ira, 3, 2, 3. – II) der Erreger = Anstifter, seditionis, Cic.: belli, Hirt. b.G.: turbae ac tumultus, Liv.
-
5 concitator
concitātor, ōris, m. (concito), I) der Aufreger, Aufwiegler, tabernariorum, Cic. de domo 13: absol., Sen. de ira, 3, 2, 3. – II) der Erreger = Anstifter, seditionis, Cic.: belli, Hirt. b.G.: turbae ac tumultus, Liv.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concitator
-
6 Aufrührer
Aufrührer, turbae ac tumultus concitator. stimulator et concitator seditionis (Urheber und Anführer eines Aufruhrs übh., Aufruhrstifter). – concitator multitudinis. turbator plebis od. vulgi (Volksaufwiegler). – homo seditiosus (der gern an einem Aufruhr teilnimmt).
-
7 Umtriebler
Umtriebler, concitator seditionis (Anstifter eines Aufruhrs). – Ist es = Neuerungssüchtiger, s. neuerungssüchtig.
-
8 Urheber
[2451] Urheber, auctor (z.B. incendii: u. caedis: u. legis). – parens (der Erzeuger, Erschaffer). – inventor (der Erfinder, z.B. legis). – conditor (der Gründer, der Stifter [w. vgl.], z.B. totius negotii). – effector (der Hersteller, der Bewirker). – princeps (das Haupt, z.B. coniurationis: und belli inferendi). – architectus (gleichs. der Werkmeister, Schöpfer, z.B. quasi arch. beatae vitae: u. arch. sceleris). – molītor (der Inswerksetzer, Anstifter, z.B. rerum novarum: und caedis); verb. effector molitorque (z.B. mundi; vgl. »Schöpfer«). – instimulator. concitator. verb. instimulator et concitator (der Aufwiegler zu etwas, z.B. seditionis, belli). – der U. aller Übel, omnium malorum seminator: jmd. für den U. von etw. halten, putare ortum esse alqd ab alqo.
-
9 instimulator
īnstimulātor, ōris, m. (instimulo), der Aufstachler, Aufreizer zu etwas, seditionis instimulator et concitator tu fuisti, Cic. de domo 11.
-
10 instimulator
īnstimulātor, ōris, m. (instimulo), der Aufstachler, Aufreizer zu etwas, seditionis instimulator et concitator tu fuisti, Cic. de domo 11.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > instimulator
-
11 Виновник
- auctor; molitor; concinnator; sator; reus;• главный виновник преступления - sceleris architectus;
• виновник мятежа - seditionis stimulator et concitator;
• наказывать виновных - sontes punire;
См. также в других словарях:
SERGIUS — I. SERGIUS Catilinae libertus, vel cognatus, et coniurationis socius, quem lacerat et proscindit merito divina illa M. Tuliii δεινότης, cuius verba sunt in ea Pro domo sua ad Pontif. Quis est Sergius? armiger Catilinae, stipalor tui (Clodium… … Hofmann J. Lexicon universale
esmouvoir — Esmouvoir, Acuere, Agitare, Coagitare, Conciere, Concire, Excitare, Exacuere, Impetum dare, Incitare, Instigare, Peragitare, Admouere alicui stimulos, Ardorem iniicere. Esmouvoir un combat, Pugnam conspirare. Esmouvoir aucun à quelque chose,… … Thresor de la langue françoyse